GARŚĆ ŁAMIGŁÓWEK DLA MOICH MĄDRYCH SÓWEK - zadania 27.04.2020 - 01.05.2020

KOCHANI!!!

W tym tygodniu TAJEMNICE KSIĄŻEK. Podaję plan pracy na najbliższe dni. 

 

 

Poniedziałek 27. 04. 2020

TEMAT: Moje ulubione książki.

Cele ogólne:

- wprowadzenie litery f, F

 

1. „GDZIE JEST F”?. Każde dziecko otrzymuje 10 kredek i 2 nakrętki od napoju. Rodzic wymienia słowa, które zawierają głoskę f. Proponowane słowa:  fotel, farba, kufer,foka, lufa, flaga, telefon, żyrafa, elf, fotograf. Zadaniem dziecka jest ułożyć tyle kredek ile głosek mają te słowa. Następnie w miejsce głoski „ f ” ułożyć nakrętkę.

2. Słuchanie piosenki "Podróż do krainy bajek" https://www.youtube.com/watch?v=yFcvIKAnFZE

3. „ULUBIONA KSIĄŻKA”. Dziecko opowiada o swojej ulubionej książce.

• Jaka jest twoja ulubiona książka?
• Kto jest jej bohaterem?
• Jaką historię w niej przedstawiono?

Gdy dzieci opowiedzą o swoich ulubionych książkach rodzic prosi, by dzieci zastanowiły się, z czego są zrobione książki. Następnie kieruje rozmowę w taki sposób, by dzieci doszły do wniosku, że książki mogą być też elektroniczne - do czytania, słuchania. 

4. Słuchanie piosenki o literce E i F Drobnutki https://www.youtube.com/watch?v=e5pRuzVeyYA

5. Słuchanie piosenki alfabet dla dzieci o literce f, F https://www.youtube.com/watch?v=F8W3oi1I20E

6. Oglądanie filmiku ABC Zabawa ALFABET Litera F https://www.youtube.com/watch?v=-xmhpUCU5NE

7. Nauka pisania liter E Ę F G H (w tym filmiku pokaz pisania lietry f, F trwa od 2:30 do 3:35) https://www.youtube.com/watch?v=mMXIF0a6QME

8. „Falbanka z f” – Dajemy dziecku rolkę papieru toaletowego, długą sznurówkę lub sznurek i prosimy o ułożenie kształtu litery F i f a następnie  narysowanie jej palcem.

Proszę wykonać w tym dniu pracę :

Karty Pracy Plac Zabaw karty 4 strona 5a – zaznaczanie głoski f w słowach, zaznaczanie liczby głosek w nazwach obrazków

Karty Pracy Plac Zabaw karty 4 strona 5b – pisanie litery f, F po śladzie, otaczanie pętlą litery f, F znalezionej wśród innych głosek, czytanie tekstu z poznanych liter, rysowanie ilustracji do tekstu

 

DODATKOWO W TYM TYGODNIU  UCZYMY SIĘ PIOSENEK:

 

"Pożegnamy przedszkole"  https://www.youtube.com/watch?v=lRMUV5_36ZE

 

1. Cały świat się do nas śmieje
   W złotym słońcu złoty świat,
   Jutro szkoła nas powita
   No i nasze siedem lat
   
   Ref. Pożegnamy przedszkole,
   Pokłonimy się szkole
   Nową drogą pójdziemy odważnie
   Rozkołyszą się drzewa
   Kos radośnie zaśpiewa
   Bo nie starszak już idzie lecz uczeń.
   
   2. Elementarz szybko zdradzi
   tajemniczych liter ciąg.
   Plastelina nie przeczuwa
   Co sie zrodzi z naszych rąk.
   
   3. Nim z kosmosu zobaczymy
   Starej ziemi barwny świat
   Odkryjemy jak Kopernik
   Wielką magię zwykłych cyfr.

 

"Przedszkola czas już minął"  https://www.youtube.com/watch?v=8JYyc0eSl_c

 

Przedszkola czas już minął i jest nam jakoś smutno, 
a nasza pani w kącie łka, bo rozstać nam się trudno.
Patrzymy na nią z żalem tak, a w oczach pełno łez.
Jesteśmy znowu w sali, gdzie wspomnień tyle jest.

W jednym uścisku złączmy dłonie, niech wszystkie panie przyjdą też.
I tak się wspólnie pożegnamy, przedszkola nadszedł kres.

 W serduszkach naszych pamięć tkwi o dniach spędzonych tutaj.
Tak dobrze razem było nam w przedszkolnych ciepłych murach.
W przedszkolu to ostatni dzień, rozstania nadszedł czas 
i powolutku, cicho, już opuszczamy Was.

 

 

Wtorek 28. 04. 2020

TEMAT: Jak powstaje papier.

Cele ogólne:

– rozwijanie kompetencji poznawczych i logicznego myślenia poprzez ukazanie procesu powstawania papieru

 

Zapraszamy dziecko do obejrzenie filmików na temat: "Jak powstaje papier"

https://www.youtube.com/watch?v=IizrNpDT520

https://www.youtube.com/watch?v=xdfpRSZVgFI

Po obejrzeniu filmików rodzic prowadzi krótką rozmowę z dzieckiem na temat procesu powstawania papieru.

 

2. ĆWICZENIA GIMNASTYCZNE Z KSIĄŻKĄ:
- "Tajemnicza książka" - Dziecko otrzymuje książkę, którą kładzie na głowę i stara się utrzymać ją w tej pozycji, podczas gdy rodzic wydaje kolejno polecenia: obracamy się, tańczymy, chodzimy bokiem, kucamy, chodzimy do tyłu.  Jeżeli dziecku książka spadnie z głowy wykonuje zadanie od nowa
- "W księgarni" -  Dziecko leży  na podłodze w pozycji na boku.
Na hasło: książki się otwierają przechodzą do leżenia na wznak, wyciągają na boki wyprostowane ręce i nogi.
Na hasło: Kartki się przewracają klaszczą w dłonie.
Na hasło: ile stron ma książka, a dzieci tyle razy klaszczą.
Na hasło: Książki się zamykają dzieci powracają do pozycji wyjściowej. Leżenie na bokach, nogi podkurczone.
Na hasło: książki stoją na regale, dzieci przechodzą do stania na baczność.

- Odgadywanie tytułów bajek - dzieci z rodzicami na zmianę pokazuja ruchem, gestem, rekwizytów postaci z bajek. Gdy padnie poprawna odpowiedź następuje zmiana ról. 

3. „MATEMATYCZNE OPOWIEŚCI O PAPIERZE”. Materiały potrzebne dzieciom: kartki formatu A4 i ołówki. Zadaniem dzieci jest zapisanie działań (cyframi, symbolami, np. kropkami, lub rysunkami). 

Rodzic opowiada o procesie powstawania papieru w taki sposób, aby wpleść działania matematyczne. Przykładowe zadania:

- W pewnym lesie stały obok siebie cztery drzewa – wysokie i stare. Pewnego dnia drwale ścięli jedno z nich. Ile drzew zostało?

- Ciężarówka wiozła do tartaku osiem ściętych drzew. Po drodze zatrzymała się w miejscu wycinki i pracownicy zapakowali na ciężarówkę jeszcze jedno drzewo. Ile drzew było razem na przyczepie ciężarówki?

- Można wymyślać własne propozycje zadań.

 

4. „DO KRAINY BAŚNI ZABIERAM…” – Rodzic prosi dziecko, aby wymyśliło i zapamiętało nazwę przedmiotu rozpoczynającego się głoską f. Następnie rozpoczyna zabawę słowami: ” Do krainy baśni zabieram fotografię” i prosi dziecko o powtórzenie tych słów oraz dodanie własnego słowa, rozpoczynającego się głoską f. Potem rodzic powtarza słowo dziecka i dodaje swoje słowo zaczynające się na głoskę f i znów dziecko. Zabawa trwa do wyczerpania pomysłów.

 

Praca w kartach pracy

Karty pracy Plac Zabaw KROPKI KRESKI strona 6 - litera f, F (wyrywamy i postępujemy zgodnie z poleceniem.

 

DODATKOWO DLA CHĘTNYCH

JAK ZROBIĆ MASĘ PAPIEROWĄ? Krótka instrukcja filmowa jak zrobić samemu masę papierową. Z masy papierowej dziecko może ulepić zwierzątko, wazonik itp., następnie wysuszyć  i pomalować farbami.

https://www.youtube.com/watch?v=oQmwoRWIXZE

MIŁEJ ZABAWY!

 

Środa 29. 04. 2020

TEMAT: Jak powstaje książka.

Cele ogólne:

- wprowadzenie słownictwa określającego nazwy zawodów związanych z powstawaniem książki: autor, redaktor, ilustrator, drukarz, wydawca

- rozwijanie kompetencji językowych poprzez analizę i syntezę głosek w słowach

 

1.  „Kto tworzy książkę?” – rozmowa na podstawie ilustracji -  Księga Zabaw  z Literami 66–67. Dziecko odszukuje na ilustracjach postaci, których nazwy zawodów będzie wymieniać. Rodzic  dokonuje analizy głosek nazw zawodów związanych z powstaniem książek: autor, redaktor, grafik, drukarz. Dziecko wskazuje ilustracje, określa, jakie czynności wykonuje ta osoba w procesie powstawania książki, i próbuje dokonać analizy głosek niektórych czasowników, np. pisanie, rysowanie, drukowanie.

Proponowany film: https://www.youtube.com/watch?v=icdV3QZb10Q

2 Jak powstaje książka? – Dzisiaj dzieci dowiedzą się, w jaki sposób powstaje papier i jak kiedyś pisano książki na podstawie opowiadania Macieja Bennewicza "Jak powstaje książka"

Jak powstaje książka

Maciej Bennewicz

Pan drukarz zaczerpnął białą maź i wylał ją na kwadratowe sito.
– To jest pulpa – powiedział uroczystym tonem. – Dawniej robiło się ją ze starych szmat
rozdrobnionych i rozpuszczonych, a teraz robi się ją z drewna. Te białe włókna to celuloza.
Nadmiar wody ocieka i po wyschnięciu tworzy się papier.
Dzieci z niecierpliwością przyglądały się ruchom pana drukarza. Drewniany kołowrót
podobny do dziadka do orzechów, tylko większy, zgrzytnął i dwie grube deski ścisnęły sitko,
na które przed chwilą wylała się papierowa pulpa.
– Oto wyschnięta pojedyncza kartka. – Pan Borys, pracownik muzeum, podał dzieciom dwie
grube kartki. – Właśnie z powodu sposobu, w jaki powstawał dawniej papier, nazwano go
papierem czerpanym. Był bardzo drogi. Dlatego także książki były bardzo drogie. Wszystko
wykonywano ręcznie. Z kotła zaczerpywano pulpę, a następnie na sicie, przygnieciona prasą,
czyli ciężkimi deskami, ociekała z wody. Po wyschnięciu powstawała kartka, jak ta.
Najpierw Ada, a potem Adam zaczerpnęli białą maź z beczki, a potem po kolei kręcili wiel
kim kołowrotem prasy, aby wycisnąć z sita nadmiar wody. Po chwili ich kartki schły na
sznurku.
A taki sposób powstawały pierwsze książki. Pan drukarz usiadł przy wielkim biurku, za
ostrzył gęsie pióro, umoczył w atramencie w specjalnym zbiorniczku zwanym kałamarzem i
napisał imiona: Ada i Adam.
– A teraz wasza kolej – powiedział i dodał: – Każde pióro służyło do innego rodzaju
atramentu. Kolory atramentów wytwarzano ze sproszkowanych roślin i minerałów.
Najdroższy był niebieski. Najdroższy, gdyż najtrudniej było zdobyć odpowiednie minerały.
Dzieci napisały gęsim piórem swoje imiona. Adam narysował również uśmiechniętą buźkę,|
Ada zaś pyszczek kota. Wujek Alfred złożył zamaszysty podpis z piękną literką A, którą
ozdobił gałązką i kwiatkiem.
– Prawdziwa rewolucja w drukarstwie nastąpiła jednak znacznie później, w XV wieku, kiedy
to Johann Gutenberg wymyślił specjalną maszynę, a właściwie sposób układania literek. –
Pracownik muzeum wskazał wielkie drewniane urządzenie z kołowrotem, z czymś w rodzaju
stołu i ogromną drewnianą ramą. Urządzenie przypominało Adamowi samochód wojskowy,
Ada natomiast miała wrażenie, że patrzy na wielkiego smoka, który rozdziawia paszczę.
– Od czasów wynalazku pana Gutenberga literki układało się w specjalnych ramkach w od
biciu lustrzanym, literka po literce, słowo po słowie, zdanie po zdaniu. Była to żmudna praca,
ale dzięki niej można było drukować wiele egzemplarzy książki. Przy ręcznym pisaniu
pisarczyk, czyli skryba, często przez wiele lat pisał jedną książkę. Gęsim piórem, literka po
literce. Dlatego książki były tak rzadkie i drogie.
– A dlaczego trzeba drukować w odbiciu lustrzanym? – spytał Adam.
Pan Borys pokazał odciśniętą stronę i powiedział:
– Prasa Gutenberga działa jak pieczątka. Widzicie czasem na ulicach karetki pogotowia albo
straży pożarnej. Mają odwrócone napisy, prawda?
– Żeby można było je odczytać w lusterku samochodowym – ucieszył się Adam.
– No właśnie, tę samą zasadę odkrył prawie sześćset lat temu Gutenberg i w ten sposób
zrewolucjonizował drukarstwo. Odbicie lustrzane; pieczątka jak napis na karetce; prasa, która
do­ciska literki do papieru czerpanego i jest książka – podsumował drukarz.
Adam z pomocą wujka przekręcił długą dźwignię prasy, pociągnął specjalną wajchę i strona
była gotowa. Po chwili swoją pierwszą stronę do książki wydrukowała również Ada. Zebrani
nagrodzili ją oklaskami, gdyż dzielnie sama wprawiła w ruch prasę drukarską Gutenberga.
Ada odczytała fragment z wydrukowanej przez siebie strony:
Czcionce pięknie tej podziękuj.
Atramentu zręczny taniec
Złożył z liter długie zdanie.
– A teraz – oznajmił wujek – cofamy się do samego początku. Książka powstawała na
papierze, papier musiał być zadrukowany. Potem introligator ją zszywał tak jak krawiec
tkaninę. Dziś robi to maszyna. Wcześniej wszystko wykonywano ręcznie i stopniowo
ulepszano. Współcze­śnie książkę pisze się na komputerze i można ją wydrukować w domu.
Literki można zmieniać, wklejać obrazki, rysować na pulpicie.
– Można robić, co się chce – stwierdził Adam. – Wystarczy myszka albo rysik.
– Albo nawet sam palec – dodała Ada. – Palec to najlepszy rysik.
– Zgadza się – stwierdził Alfred – ale każdą książkę trzeba najpierw wymyślić. A kto
wymyśla, a potem pisze książki?
– Skryba? – zaproponował Adam.
– Drukarz? – zastanawiała się Ada. I po chwili dodała z entuzjazmem: – Już wiem, autor!
– Tak jest, autor, czyli pisarz. W takim razie cofamy się do samego początku, czyli do chwili,
gdy książka powstaje w głowie autora. A zatem…
– A zatem… – powtórzyła Ada.
– A zatem, drodzy Ado i Adamie, również wy zostaniecie autorami i napiszecie swoją
pierwszą prawdziwą książkę.
– Ale jak to zrobimy? – Zastanowił się Adam, połykają pyszne ciasto drożdżowe, które
podawano w barze obok muzeum.
– Już wam mówię. Trzeba zacząć od pomysłu. A pomysł to coś…
– Coś, coś… – zastanawiała się Ada.
– Coś, o czym chce się opowiedzieć innym ludziom, jakaś bardzo ciekawa historia –
stwierdził Adam.
– Znakomicie. W takim razie zastanówcie się, o jakiej pasjonującej, superciekawej historii
chcielibyście opowiedzieć innym ludziom, na przykład dzieciom ze swojej klasy, rodzicom,
pani nauczycielce, mamie, tacie albo babci. Potem zamiast gęsiego pióra i papieru czerpanego
użyje­my telefonu i dyktafonu. A na koniec wszystko spiszemy i wydrukujemy, a właściwie
zrobi to za nas program, który zmieni wasz głos w gotowy tekst. Potem go tylko poprawimy i
już. Widzi­cie, jaką drogę przeszła książka. Od białej pulpy do dyktafonu, który zmienia słowa
w zapisany tekst. Do roboty!
– Super! – ucieszyły się dzieci.
– Moja historia jest następująca – zaczęła Ada. – Wcześnie rano przyjechał po nas wujek
Alfred i jak zwykle miał tajemniczą minę. Spodziewałam się, że wymyślił coś fajnego. I nie
myliłam się. Pojechaliśmy na wycieczkę. W starym klasztorze, czyli w miejscu, w którym
dawno, dawno temu mieszkali zakonnicy, panowie o długich brodach, którzy spędzali czas na
modlitwie i pracy, mieści się muzeum sztuki drukarstwa i książki. Pan drukarz wygląda,
jakby sam był zakonnikiem z dawnych czasów. Ma brodę i długie ubranie z fartuchem.
– A ja mam taką historię – zaczął Adam:
Czcionce pięknie tej podziękuj.
Atramentu zręczny taniec
Złożył z liter długie zdanie.
Dawniej papier był czerpany,
Dziś dyktafon w ręku mamy.

Proponowane pytania dotyczące opowiadania: 

• W jaki sposób Ada i Adam pomagali robić papier?
• W jaki sposób tworzono książki przed pojawieniem się nowoczesnych drukarni?

Proponowany filmik do obejrzenia https://www.youtube.com/watch?v=5dHmwZRQ0FI

 

3. Praca plastyczna - wykonanie ilustracji do ulubionej książki

 

4.  Praca w kartach pracy

Karty Pracy Plac Zabaw karty 4 strona 6a – umieszczanie nalepek w brakujących miejscach, czytanie wyrazów

Karty Pracy Plac Zabaw karty 4 strona 6b – uzupełnianie nalepkami ilustracji regału z książkami

 

DODATKOWO DLA CHĘTNYCH

„Polisensoryczna książeczka” – przestrzenna praca plastyczna. 

Zadaniem dziecka jest stworzenie książki, która nie może jednak zawierać słów ani typowych obrazków. Wszystkie informacje mogą być z niej odczytane jedynie za pomocą dotyku, np. delikatny, mięciutki materiał może kojarzyć się z czymś miłym, czymś, co lubimy. Dzieci zszywaczem łączą kilka kartek z bloku technicznego. Następnie z materiałów np. – nasion, tka­nin, patyczków, kamyków, styropianu itp. – tworzy książeczkę polisensoryczną.