Nie ma uczuć dobrych i złych- wszystkie są naturalne i do wszystkich mamy prawo.
To ważne, by je rozpoznawać, rozumieć i akceptować.
Czasami nawet dla nas- doświadczonych dorosłych bywa to trudne.
Dzieci potrzebują w tym obszarze szczególnego wsparcia, uważności, cierpliwości i wiedzy.
Jak w tym wspierać?
Bardzo ważna jest tutaj nasza wspierająca, empatyczna postawa, akceptująca wszystkie emocje.
Gdy pokazujemy dzieciom „wszystkie emocje są ważne, naturalne”, dzieci się tego uczą i w to wierzą.
Oswajają się z nimi i to otwiera drogę do zdrowego przeżywania emocji, czerpania z emocji oraz wypracowania kompetencji radzenia sobie.
Gdy mówimy „Nie wolno się złościć. To brzydko”, krzyczymy na dziecko, wpędzamy w poczucie winy - dokładamy kolejne trudne doświadczenie, co powoduje nasilenie trudnych w przeżywaniu emocji.
Gdy zaprzeczamy uczuciom „No weź! Nie ma się czego bać! Odwagi!” - pozostawiamy dziecko w poczuciu niezrozumienia i bezsilności (nasze emocje nie działają na przycisk i komunikat „Nie bój się” nie wyłącza strachu).
Tworzymy także podział emocji na te „dobre” i „złe”.
A jeżeli coś jest „złe”, dziecko naturalnie tego unika.
I tu mamy prostą drogę do tłumienia…
Niezwykle istotne jest także wspieranie rozwoju emocjonalnego dziecka poprzez codzienne rozmowy o emocjach, modelowanie nazywania uczuć i sposobów radzenia sobie z nimi, czytanie bajek o uczuciach, czy zabawy z uczuciami w tle.
Dlaczego to ważne?
„Nie nauczysz dziecka zachowywać się lepiej, sprawiając, że czuje się gorzej. Gdy dziecko czuje się lepiej, zachowuje się lepiej”.
Akceptująca postawa - to wsparcie w przeżywaniu emocji i przekaz „To ok czuć emocje- są one naturalne”. "Pokazanie "Jestem przy Tobie, gdy Ci trudno. Rozumiem Cię"
Nazywanie emocji - to wsparcie w zrozumieniu przez dziecko tego, co przeżywa.
Modelowanie przeżywania wszystkich emocji i sposobów radzenia sobie z nimi = pozostawia przekaz: „Rodzic (najważniejszy dorosły w moim życiu- mój wzór) czuje wszystkie emocje i to ok” oraz pokazuje różne strategie radzenia sobie z emocjami.
Codzienne rozmowy i zabawy wspierające rozwój emocjonalny dziecka = pomagają nabywać kompetencje emocjonalne, samodzielnie rozpoznawać stany emocjonalne, rozumieć przez dziecko, co się z nim dzieje.
To niezbędne umiejętności i wsparcie, które otwierają przestrzeń nauczenia się zdrowego wyrażania i radzenia sobie z doświadczaniem trudnych emocji ("obszar zachowania").