Nauczanie zdalne - 25 XI – „Ciepło, mokro, wietrznie”

25 XI –  „Ciepło, mokro, wietrznie”

1.Klasyfikowanie według jednej cechy  w trakcie zabawy badawczej- „ Co jest ciepłe” – przygotowujemy wiele przedmiotów, wśród nich powinny być takie, które dają ciepło, dzieci wybierają te które dają ciepło

2.„Czytankowo” – rozwijanie zainteresowań czytelniczych dzieci przez słuchanie tekstów literackich czytanych przez rodziców, dziadków, starsze rodzeństwo

3. Zestaw ćwiczeń porannych : „Owieczki na łące”- ćwiczenie dużych grup mięśniowych. Dzieci leżą na łące / podłodze, dywanie/ i udają śpiące owieczki, na sygnał np. klaśnięcie zaczynają czworakować, udając owieczki. Na hasło „Wilk idzie” – zatrzymują się bez ruchu. „Piłka parzy”- ustawiają się członkowie rodziny w kole i na hasło „Piłka parzy”- przekazują sobie piłkę jak najszybciej. „Ciepło- zimno” – dzieci maszerują na wysoko wspiętych palcach. Na hasło „zimno” wszystkie dzieci robią siad skulny, chroniąc się przed zimnem. Na hasło „ciepło” – dzieci maszerują dalej.

4.„Skąd się bierze ciepło?” – zabawa słownikowa. Dzieci wymyślają odpowiedzi na podstawie własnych doświadczeń. Następnie zadajemy pytanie: Skąd się bierze ciepło w domu?

-Słuchanie opowiadania Wandy Chotomskiej  pt.: „Węglowa opowieść”-

zwrócenie uwagi na korzyści jakie daje węgiel.

Mruczy piec, mruczy kot pod piecem, mruczy i Agatka. Piec mruczy, bo w nim napalono, kot - bo mu ciepło i dobrze, a Agatka - ze złości. Bo została sama w domu i się nudzi. Tarmosi kota za uszy, ale Mruczek nie chce się z nią bawić.
Śpiący jestem, Agatko, baw się szmatką, Agatko, lalce sukienkę uszyj, nie tarmoś mnie za uszy.
Domyśla się tego Agatka z Mruczkowego mruczenia. Dała więc Mruczkowi spokój. Spojrzała na piec. A od pieca szło senne ciepło i senny, różowy blask. Podłoga była poziomkowa, z podłogi wyrastały nóżki krzeseł, podobne do rudego lasu, a kubełek z węglem wyglądał jak gruby pień. Zakołysało się to wszystko przed oczami, jakby płynęła, płynęła na stołeczku, przemienionym nagle w łódkę, przez wielki las, już nie domowych sprzętów, lecz dziwnych drzew. I las szumi wachlarzami liści:
- Psst... cichutko, Agatka zasypia, płynie we śnie przez dziwny las, szumią palmy, a skrzypy skrzypią, zaczynamy bajkę. Już czas.
Wtedy odezwał się węgielek z kubełka:
- Był las sprzed tysiącleci, woda zalała las. Zaśnij Agatko, bo teraz na bajkę - niebajkę czas... Bajkę, bo tylko w bajkach ludzkim głosem mówi węgielek, niebajkę, bo tak było naprawdę, taką prawdę odczytali uczeni.
Woda zalała las. Kiedy spadła, został muł - i ziemia coraz grubszą kołderką przykrywała dawny las. Powietrze nie mogło się tam wcale docisnąć i drewno twardniało powoli, aż zmieniło się w czarny węgiel.
I znów mruczy piec, mruczy kot pod piecem, tylko Agatka nie mruczy. Zapatrzyła się na różowe blaski biegające po podłodze, na błyszczący kubełek, na światła ulicy goniące się po ścianach pokoju...
- Tu... tu... tu... - trąbi za oknami jakiś samochód i Agatce zdaje się, że to ona na swoim stołeczku, przemienionym w samochód, odjeżdża w daleką podróż...
Śpi Agatka, śpi. Samochód jej się śni... Żeby jechał samochód, benzyna jest potrzebna, a benzynę też można zrobić z czarnego węgla.
Kołysze się Agatka na miękkim samochodowym siedzeniu i nagle - stop! - maszyna zatrzymuje się przed apteką. I ze szklanych półek wołają różne lekarstwa:
- Chodź, Agatko, do apteki, chodź zobaczyć z węgla leki!
A okrągła, biała tabletka wytoczyła się aż na ladę i podskakuje- i wyśpiewuje:
- Aspiryna jestem mała, także z węgla, chociaż biała!
Sąsiedni sklep to perfumeria. Stamtąd właśnie wołają do Agatki perfumy z kolorowych flakoników:
- Powąchaj nas, Agatko! Pachniemy ładniej od kwiatków. Same sobie nie wierzymy, że też z węgla pochodzimy...
Samochód wiezie Agatkę dalej, za miasto. Widać tam jakąś wielką budowę. To buduje się kombinat chemiczny, wiele rzeczy będzie się tu robiło z węgla. I nagle Agatka przypomina sobie, że mama wychodząc powiedziała:
"Postaw, córeczko, herbatę na gazie.." - a gaz też jest z węgla. Agatka przeciera oczy...
Mruczy piec, mruczy kot pod piecem, stołeczek jest znów tylko stołeczkiem, nie łodzią ani samochodem, a blask padający od pieca wyzłaca węgiel w kubełku jak najprawdziwsze złoto.

-Rozmowa dotycząca treści opowiadania: Czym palono w piecu domu Agatki? Skąd się wziął węgiel? Do czego jest potrzebny węgiel? Czy znacie jakieś inne sposoby ogrzewania mieszkań?

-„Małe i duże elektrownie” – zabawa dydaktyczna. Oglądanie różnego rodzaju elektrowni i omówienie sposobów wytwarzania energii cieplnej  ze szczególnym uwzględnieniem uwagi na ekologiczne źródła energii: słońce, wodę, wiatr.

- Oglądanie filmu  https://www.youtube.com/watch?v=uzZquS6--pI

-„Trzy Żywioły” opowieść ruchowa. Opowiadamy historię, a dzieci ilustrują ją ruchem.

Pewnego dnia, gdy wstało słońce, dzieci wybiegły na podwórko. - Dziecko biegnie w miejscu

Bawiły się w kółkach, tańczyły, podskakiwały, -  dziecko obraca się wokół siebie

Nagle pojawiła się chmura i zaczął padać deszcz.- dziecko klaszcze

Krople uderzały rytmicznie o ziemię.- dziecko uderza palcami o podłogę

Dzieci zmokły i zaczęły się trząść. – dziecko rozluźnia całe ciało, trzęsąc się

Ulewa się skończyła. Nagle przyleciał wiatr, zadmuchał nachuchał i wysuszył dzieci. – wymachujemy wyprostowanymi rękami, naśladując śmigło i wydmuchujemy powietrze ustami, nabieramy powietrze nosem

Wyszło słoneczko i zrobiło się bardzo ciepło.- dziecko wyciąga ręce wysoko i naśladuje wkręcanie żarówek

Dzieci znów zaczęły się bawić i tańczyć.- dziecko obraca się wokół siebie

-Wyrażanie własnych emocji i odzwierciedlanie ich podczas pracy plastycznej „Ciepło – zimno” - http://homeschoolpopolsku.blogspot.com/2016/01/rekawiczki-barwy-ciepe-i-zimne.html#:~:text=19%20stycznia%202016-,r%C4%99kawiczki%20%2D%20barwy%20ciep%C5%82e%20i%20zimne,-Praca%20plastyczna%20wykonana

- Kształtowanie umiejętności przeliczania wyrazów w zdaniu i budowania zdań rozwiniętych podczas zabawy.   Dziecko ma przed sobą, kilka guzików lub klocków. Mówimy do dziecka: policz wyrazy w zdaniu; Wieje wiatr.  Dziecko układa 2 klocki, i mówi Wieje wiatr. Zimny wiatr wieje. Dziecko układa 3 klocki, i mówi – Zimny wiatr wieje. Następnie mówimy: Zimny, silny wiatr wieje.  I prosimy dziecko, by przeliczyły wyrazy w zdaniu i ułożyły klocki. Prosimy dziecko, by same rozwinęły zdanie.

- „Żywioły” – zabawa ruchowa, kształtowanie umiejętności reagowania na sygnał  na przykład„ słońce”- skakanie na jednej nodze, „wiatr” nabieranie powietrza i wypuszczanie go, „woda” – naprzemienne ruchy rąk naśladujące pływanie kraulem, „ziemia”- powolne chodzenie i tupanie nogami. Zabawę można poprowadzić w języku angielskim, używając słów: sun- słońce, wind- wiatr, water – woda, ground –ziemia.

Życzę miłego dnia :) pani Renata i pani Ela